Cornelis Vreeswijk - De Beerenburg Blues

Cornelis Vreeswijk - De Beerenburg Blues

Mijn favoriete troubadour uit de 70-er jaren: Cornelis Vreeswijk werd in 1937 in IJmuiden geboren als oudste van vier kinderen. In 1948, Cornelis was toen elf jaar oud, verhuisde het gezin naar Stockholm in Zweden waar zijn vader, Jacob Cornelis Vreeswijk, nadat hij in Nederland een taxi- en garagebedrijf had gehad, ging werken als automonteur. Het gezin remigreerde in 1961 naar Nederland, maar Cornelis en zijn zuster Ida bleven in Zweden wonen.

Vreeswijk debuteerde in 1964 met Ballader och oförskämdheter (Ballades en onbeschaamdheden). Zijn grote doorbraak kwam in 1968 met Tio vackra visor och personliga Person (Tien mooie liederen en 'persoonlijke Person', een woordspeling op een Zweedse achternaam). Hij nam ook liederen op van Carl Michael Bellman (1740-1795, een Zweeds dichter) en Evert Taube (1890 - 1976), zijn directe voorganger als belangrijkste Zweedse troubadour.

Ook na zijn dood bleef Vreeswijks oeuvre in Zweden ongekend populair, getuige ook de nationale Cornelis Vreeswijkdag aldaar.

Vreeswijk werd in 1966 door de VARA uitgenodigd naar Nederland te komen. Een single van De nozem en de non flopte. Zes jaar later verscheen zijn elpee Cornelis Vreeswijk (1972) die bekroond werd met platina; er werden honderdduizend exemplaren van verkocht. Zijn volgende Nederlandstalige platen hadden echter maar weinig succes.

In 1973 verscheen zijn LP I stället för vykort (In plaats van ansichtkaarten), waarop hij stelling nam tegen de oorlog in Vietnam. Teksten van Victor Jara werden door hem in 1978 op de plaat gezet.

In 1974 reikte Prins Adrianus I van carnavalsvereniging de Pintenwippers uit IJmuiden aan Vreeswijk het grootkruis der Pintenwippers uit.

In 1985 werd bij Vreeswijk leverkanker geconstateerd. Hij stierf twee jaar later op 50-jarige leeftijd